Terugblik op mais in stroken Koeien & Kansen-veehouder

Koeien & Kansen-veehouder Rijk Baltus in het Noord-Hollandse Middemeer zaaide in 2012 voor de tweede keer mais in stroken. Dat deed hij op doodgespoten grasland nadat hij daar een eerste snede gras van oogstte.

Baltus zaaide op 22 mei, iets later dan hij hoopte. Zes dagen later stonden de plantjes erop. Baltus schatte een opkomst van 95 procent.

Stuurfoutjes

Het zaaien van de mais, na het dood spuiten van het gras, gebeurde in drie fasen, eerst bemesten met drijfmest, de bemeste strook losfrezen en gecombineerd mais en maismap zaaien. Direct na het zaaien, wist Baltus dat in enkele rijen de mais te ver van de drijfmest was gezaaid. Kleine stuurfoutjes hebben gezorgd dat het maiszaad niet altijd midden in de gefreesde strook lag, maar soms tegen de harde korst aan. Zodoende heeft de drukrol zijn werk niet overal goed gedaan. Bovendien zijn er stroken die door hoogteverschillen in het land onvoldoende diep zijn los gefreesd.

Gevolgen voor de mais

Half juli neemt Retra de gevolgen waar van slecht doodgespoten gras in sommige rijen. Dat gras heeft een stevige stikstofopname en daar heeft de mais onder te lijden. In andere rijen concludeert Baltus dat een verstopte kunstmestpijp de oorzaak is. Maar ook doordat maiszaad in enkele rijen te ver van de mest werd gezaaid, bleven complete rijen achter.

Fantastische mais

In september, net voor de oogst, ziet Baltus dat de mais er fantastisch op staat, enkele rijen daar gelaten. De verschillen tussen rijen variëren van grote planten met grote volle kolven tot achtergebleven planten. In de laatste nacht van augustus zijn door 41 millimeter slagregen planten in rijen met stikstoftekort omgevallen.

Tussen de kolven zit soms tot 100 gram verschil. De grote planten wortelden tot wel 40 centimeter van de stengel, waardoor de mest die naast de rij van het maiszaad is geplaatst, toch benut kon worden.

18,5 ton

Ingekuild blijkt dat de mais die Baltus in stroken zaaide, 15,7 ton drogestof per hectare opbracht. Dat is exclusief 2,85 ton die de eerste snede gras opbracht. De totale drogestofopbrengst per hectare is dus dik 18,5 ton.

Kringloopwijzer

Wanneer je die getallen invoert in de kringloopwijzer, een tool om de efficiëntie van de benutting van mineralen te berekenen, blijkt dat per hectare 119 kg fosfaat per hectare is onttrokken. Baltus diende iets meer dan 138 kg fosfaat per hectare toe.

Voor stikstof is het verhaal ingewikkelder. “De grond is in onbalans” zegt Baltus. Het stikstofleverend vermogen is niet hoger dan 80 procent omdat de jonge zeeklei in Middenmeer stikstof bindt.

GPS

De belangrijkste conclusie blijft dat GPS noodzaak is om mais goed in stroken te kunnen telen. Maar ook het doodspuiten zal secuurder moeten gebeuren. Door in een volgend jaar met GPS te zaaien, denkt Baltus in een volgend jaar een hogere drogestofopbrengst te halen. Bijkomend voordeel is volgens Baltus dat het perceel veel langer bereidbaar bleef. “Terwijl men elders in Middenmeer al behoorlijk aan het modderen was, reden ze hier nog probleemloos over het maisland.”

Dit bericht delen:
Dit bericht is geplaatst in Nieuws. Bookmark de permalink.

Reacties zijn gesloten.