Volgens het Centraal Bureau voor de Statistieken is de maisopbrengst per hectare gedaald naar 35,6 ton. Dat is het laagste sinds 1996. “Een verklaring daarvoor zou de verhoging van de graslandeis van 70 naar 80 procent kunnen zijn”, zegt Mark de Beer, productmanager bij Limagrain.
In 2014 werd er nog een record maïsopbrengst geboekt met 47,7 ton per hectare. De maïsopbrengst wordt vanaf 1994 bijgehouden door het CBS. De laatste drie jaar daalt het areaal snijmaïs. In totaal werd er in 2015 223.855 hectare snijmaïs verbouwd. In 2012, 2013 en 2014 was dit respectievelijk 231.811, 229.739 en 226.151 hectare.
Derogatie
“De afweging voor wel of geen derogatie is voor ieder bedrijf verschillend en heeft een grote impact op het bouwplan, de mestafzet(kosten), het rantsoen / ruwvoervoorraad en de bedrijfsvoering”, zegt De Beer. “Om standaard het advies te geven om de derogatie te laten vervallen en meer mais te telen is erg kortzichtig. Daar komt bij dat we een ‘blijvend graslandeis’ hebben, waarbij het areaal blijvend grasland uit 2012 het referentiejaar is. Stappen we massaal af van derogatie dan volgt vanzelf een scheurverbod van grasland of zelfs inzaaiplicht. Juist met een goede rotatie van gras en mais (binnen de derogatie) kan een veehouder optimaal gebruik maken van zijn drijfmest en ook de gewassen profiteren van elkaar.”
Gevolgen
De Beer zegt dat de lage opbrengsten in Nederland niet onopgemerkt blijven. “We hebben een hoog marktaandeel in Nederland dus dan ondervinden we ook de gevolgen van aangepaste wet- en regelgeving. Gelukkig zien we ook steeds meer veehouders kiezen voor zeer vroege rassen. Vaak hebben maistelers het idee dat vroege maisrassen veel minder opbrengst geven dan midden vroege, maar die tijd hebben we gehad.”
