De planning bij de hakseloogst komt nauw. En als één van de onderdelen niet op orde is, kost dat geld. Wellicht biedt een planningsmodel soelaas. Dat meldt de Duitse boerenorganisatie DLG.
Een ketting is zo sterk als de zwakste schakel. Wie de onderlinge onderdelen van de snijmaisoogst beter op elkaar wil afstemmen, heeft drie bijstuurknoppen: de hakselaar, het transport en het verdelen en aanrijden van de kuil. Dat lijkt overzichtelijk. Toch moeten Duitse loonwerkers die deelnamen aan een enquête van Duitse boerenbond DLG erkennen dat de maximale capaciteit van de hakseltrein zelden of nooit wordt gehaald. Of de hakselchauffeur staat soms even stil of de chauffeurs van de kiepers moeten wachten bij de sleufsilo.
Wellicht dat een model dat de universiteit van Hohenheim ontwikkelt (mede op basis van de uitkomsten van de enquête) de prestaties van de loonwerkers kan verbeteren. Het is de hoop dat het model knelpunten beter voorspelt en dus voorkomt.
