Eurofins Agro introduceert een nieuw kengetal ‘broeigevoeligheid snijmais’. Dit nieuwe kengetal geeft aan of de omstandigheden in de snijmaiskuil wel of niet gunstig zijn voor broei. Cijfers van 2020 laten zien dat het risico op broei in veel maiskuilen aanwezig is.
Broei is een ongewenst proces waarbij gisten en schimmels actief worden onder invloed van zuurstof en daarbij waardevolle voedingstoffen afbreken. Broei is vooral herkenbaar aan de warmte die erbij vrijkomt. Er is sprake van broei als er meer dan 10°C verschil is tussen de temperatuur in de kuil en de buitentemperatuur. Naast suikers en zetmeel, breken de gisten ook melkzuur af waardoor de pH stijgt. De toename in temperatuur en pH in de kuil zorgt ervoor dat schimmels zich goed kunnen ontwikkelen.
Mycotoxines
De gevolgen van broei kunnen aanzienlijk zijn. Niet alleen gaat er droge stof verloren, ook de smakelijkheid neemt af waardoor de opname door het melkvee stagneert. Verder daalt de voederwaarde en is er – door de schimmelvormig – een toename in giftige mycotoxines.
Het ontstaan van broei in een snijmaiskuil heeft te maken met bijvoorbeeld het zuurgehalte (pH), het zurenpatroon en het droge stofgehalte. Het voorkomen van broei begint bij goed inkuilmanagement. Het belangrijkste hierbij is een goede verdichting van de kuil, zodat zuurstof zo min mogelijk kans krijgt om de kuil binnen te dringen. Let wel: hoe droger de kuil, des te moeilijker is het verdichten van de kuil.
Vier risico-klasses
Het nieuwe kengetal ‘broeigevoeligheid snijmais’ kent vier risico-klasses: laag risico, enig risico, groot risico en zeer groot risico. ‘Laag risico’ het streefniveau. Data van Eurofins Agro over het maisseizoen 2020 laat zien dat ongeveer 38% van de maiskuilen in de categorie ‘enig risico’ valt. Een derde van alle maiskuilen had een groot risico op broei. De broeigevoeligheid van graskuilen wordt al langer door Eurofins Agro bepaald.
