BLGG AgroXpertus schrijft dat ook mais gevoelig is voor zowel een ondermaat als overmaat aan het sporenelement zink. Een teveel aan zink in de bodem kan een slechte opbrengt tot gevolg hebben, hetzelfde geldt voor een tekort. De plantbeschikbare zink daalt volgens de informatie van BLGG AgroXpertus al jaren substantieel.
Oorzaak van een tekort aan plantbeschikbare zink is dikwijls een hoge pH-waarde van de bodem. Bij een pH hoger dan 6,5 is de beschikbaarheid lager. Bij een lagere pH-waarde verschilt de beschikbaarheid. De juiste pH is dus essentieel, plaatsspecifiek bekalken is dan ook het devies. Maar meerdere bodemfactoren spelen een rol bij de opneembaarheid van zink.
Dunne varkensmest
De verlaagde depositie en de strengere bemestingsnormen dragen bovendien bij aan de zinkproblematiek. Dunne varkensmest bevat relatief veel zink en is dus een goede mestsoort om het zinkgehalte op pijl te houden. Het bevat bijna viermaal zoveel zink als dunne rundveedrijfmest.
Substantiële daling
Wereldwijd zou 49 procent van de bodems te weinig zink bevatten. BLGG stelt dat er een verband is tussen het dalende zinkgehalte in de bodem en het mondiale zinktekort in voedsel. Ook in Nederland daalt het gemiddelde zinkgehalte in de bodem al jaren substantieel. Vooral in de kustprovincies is het gehalte aan beschikbare zink over grote gebieden, tot volledige provincies, laag. Zo is te zien op een kaart.
Chlorose
Zink is het sporenelement waaraan het vaakst een tekort is. Zink is nodig bij de synthese van aminozuren en eiwitten. Een zinktekort is te herkennen aan geelverkleuring van het blad tussen de nerven. De nerven zelf blijven groen. Dit verschijnsel heet chlorose. Ook diverse groeiafwijkingen kunnen duiden op zinktekort.
