Bij de teelt van snijmaïs is het erg belangrijk om de mineralen uit dierlijke mest maximaal te benutten. Drijfmestinjectie in de rij is een goede methode om de N-benutting van de mest te verbeteren. Het enige nadeel van deze methode is dat de kans op structuurschade toeneemt. Binnen de nieuwe samenwerking ‘Ruwvoerproductie en bodemmanagement’ wordt onderzocht of ruitzaaimethode ook een methode is om de stikstof beter te benutten. Dat schrijft Verantwoorde Veehouderij.
Vanuit economisch en milieutechnisch perspectief is het steeds belangrijker voor de praktijk om de mineralen uit mest maximaal te benutten. Vanuit het mestbeleid wordt de toegestane ruimte voor bemesting met dierlijke mest steeds meer beperkt. Voor de praktijk betekent dit dat er constant gezocht wordt naar teeltmethoden die de benutting van mest verbeteren. Eén van de methoden is het toepassen van drijfmestinjectie in de rij. Onderzoek heeft aangetoond dat deze methode de benutting van mineralen uit drijfmest verbetert.
Verdelen
Bij drijfmestinjectie in de rij wordt de mest dichter bij de planten(rij) gebracht. Vanuit de praktijk komt echter regelmatig de vraag of in plaats van ”de mest naar de plant toe te brengen” met drijfmestrijenbemesting, ”de plant naar de mest kan worden gebracht” door de maïs regelmatiger te verdelen dan bij een rijafstand van 75 cm. Het voordeel hiervan is dat de mest voor de hoofdbewerking op het perceel gebracht kan worden. Op het zaaibed hoeven dan geen zware bemestingsmachines ingezet te worden, waardoor de kans op schade aan de structuur van de bodem neemt af.
In de praktijk zijn machines beschikbaar die de planten optimaal verdelen op een perceel. Ze zaaien de rijen op een afstand van 37,5 cm en verdelen de zaden daarnaast in de rij zodanig dat de planten in een ruitverband komen te staan. De planten hebben daardoor in alle richtingen praktisch evenveel ruimte. De verwachting is dat de wortels van de planten ook regelmatiger verdeeld zijn waardoor ze de mineralen beter onderscheppen, waardoor er minder verliezen optreden.
Zaaien in een ruit
Binnen de publiek private samenwerking ‘Ruwvoer en bodemmanagement’ waarin Wageningen University & Research samenwerkt met bedrijfsleven is daarom op proefbedrijf Vredepeel een proef aangelegd waarin ruitzaai wordt vergeleken met de standaard teeltmethode van en met drijfmestinjectie in de rij. De drie teeltmethoden worden vergeleken bij twee rastypen (open en dicht), twee plantdichtheden (80.000 en 110.000 planten per hectare) en twee stikstofbemestingsniveaus (155 en 100 kilogram werkzame N per hectare). Naast ds- en N-opbrengst wordt ook gekeken naar de wortelontwikkeling.
